‌‌

آرامیس ، اینجا هیچ کس نیست ،همه در آن سیارک ریزه میزه ی زمین جمع شده اند و تنها یک گوشه نشسته اند ، اما آرامیس ! تنهایی نعمت نیست ..اجبار هم نیست . تنهایی رو اگر در یک کفه ترازو بزاری هم‌ خوبی دارد و هم بدی .اما در جاهای بزرگ احساس تنهایی کردن ناراحت کننده است و من اکنون اینگونه ام .

نامت با روح و روان من که بازی کرد آرامیس رو نمیدونم =)

مخصوصا که تو گوشم ورژن پیانو بلو اند گری پلی بود :))

+

اون اهنگ اخر پست هم خیلی خوب بود *-*

:))))))))
تو نامه بعدیت به ارامیس میگی تیامو پیدا کنه؟حداقل مطمئن بشه حالش خوبه...
شایدم نیست، ولی میشه بهش بگی از حالش بهم خبر بده؟!
کم کم باید یه اگهی تو روزنامه بزنم که مردم به رفیق های خیالی_و صد البته واقعیشون_ بسپرن از تیام برام خبر بیارن؛ جدیدا کم حرف تر و گوشه گیرتر شده:(((

چه نامه ی قشنگی:)من باید یاد بگیرم مثل تو برای لورا نامه بنویسم!=)
تنهایی..حس خیلی بدیه راستش دوسش ندارم ولی بعضی اوقات تنهای خوبه!=)

یک ماه بود برایت نامه ای نیامده بود ؟ چه کنم ؟ نامه رسان این کهکشان نمی داند دلتنگی چیست .

(اشک توی چشم جمع شدن)

من که میتونم اون آدما رو درک کنم :) تنهایی... تنهایی ابدی حتی... خیلی مزه میده.

چقدر دلنشین :))

اره از بی تی اسه =)

فوق‌العاده بود(((:

خیلی قشنگ بوددددد T-T خوشبحال آرامیس که تو رو داره =)

ولی خب من تنهایی ابدی رو دوست دارم =]

می‌دونی من چقدر روی شعرای سهراب حساسم نه؟

فقط خواستم بگم حواسم هست که داری لا به لای پستات از شعرای سهراب استفاده می کنی:

_تو پست نامه به ۸۰ سالگی از این شعر: "زندگی آب تنی کردن در حوضچه ی اکنون است"

_و حالا از این شعر: "آسمان را بنشانیم میان دو هجای هستی"

+راستی دقت کردی روز به روز داری روان تر و بهتر می نویسی؟

احیانا شما خواهر آقای اگزو ‌‌‌‌پری نیستید که داره برای خواهر شازده کوچولو نامه می‌نویسه؟! (:

چقد خوبه =)))

فقط همینو میتونم بگم

( در افق بر آرتی بسته می شود )

" یک روز میان رنگین کمان های سیاره ای قدم خواهیم برداشت ، در آب های آزاد قدم خواهیم زد ، میان دو هجای هستی توت خواهیم خورد ، عشق را لمس خواهیم کرد و تا آن روز ، من دوستت خواهم داشت "

من با کاور کالیمبای مای هارت ویل گو آن و خوندن این قسمت، حقیقتا و عمیقا گریه کردم. نکنید این کارو :) افسرده شدم الان.

زندگی، لطفا کسی رو بهم بده که برام از این نامه های قشنگ بنویسه. :دی :)

*می کوبد پشت آرتمیس و می خندد*

:دی جالب میشه ها *-*

+ به سر ویلیامز که یکی بیشتر نتونستم بنویسم =) ولی، خیلی لطف دارییی :* بوس بهت.

وایی*-* از همین الان ذوق دارم براش. هرچی دوست داری بگو :*

+ آره من سر ویلیامز بودم D: *برق چشمان و ذوق* مرسییی ازتتت. :") خیلی خوشحال شدم شنیدمش. :)) (یا خوندمش؟ O.O) (XD *-*)

کاواییی*-*

به آرامیس بگو وایولت رفته افق و تا اطلاع ثانوی هم بر نمی گرده:/

از وقتی که من چیز خاصی نمینویسم ذوق نویسندگی همه گل کرده:(

چه زندگی ایه آخه. اصلا وقت و تمرکز واسه نوشتن ندارم و وقتی متن های خیلی قشنگتون رو میخونم قند توی دلم آب میشه.

#وقتی_نویسنده_ای_که_مدت ها- خوب-ننوشته- است-متن_نویسنده‌ی_دیگر_را_ می‌خواند.

بالاخره نفهمیدم... نوبادی لکنت داره یا رها صالحی مربوط به کس دیگه ای بوده؟

*زجه زدن* *بغل کردن معصومه و فشردن او*

این خیلییی قشنگ بوددد T__T ممنونممم ازت بابت نوشتنش T_T چقدر من ذوق می کردم با هرکلمه ش :دی دوباره هم کاور کالیمبای مای هارت ویل گو آن داشت پلی می شد و من فقط داشتم جلوی اشکامو می گرفتم که آبروم جلوی خانواده نره. :| آریگاتووو T.T

پ.ن: کتاب های من هم دربرابر کتاب های بقیه چیزی نیستا. D:

پ.ن2: خوشحالم که چنین احساسی داری درباره لکنتم. من خودم اصلا دوستش ندارم و خب، اوکی نیستم باهاش. بیشتر دوستای ریل لایفمم اصلا اوکی نیستن باهاش. ولی خب من همیشه دوستای مجازی نازنینم رو دارم که بهم امیدواری بدن :") ممنونم.

پ.ن3: برای من هم هیچکس مثل آرتمیس نیست.

@وایولت

عام... با یکم تغییر، رها خود منم :* تفاوتمون در اینه که خب من نمی دونستم باید چجوری همه ی مشکلات افراد دارای لکنت رو در قالب یه داستان مطرح کنم به خاطر همین یکم تغییر دادم توی خاطره ی خودم، و روز اول مدرسه رو مثال زدم. که خب برای خودم در روز اول مدرسه دقیقا چنین اتفاق هایی نیفتاده بود.

تو کلا خوشت میاد به من بخندی نه ؟ XD

نوبادی@

منم که قبلا گفته بودم بعضی وقت ها دچار لکنت می شم. البته احتمالش کمه ولی خیلی آزاردهنده اس. 

و همیشه هم باعث خنده ی دیگران میشم:/

*جلوی آرتمیس را می گیرد تا سر به بیابان نگذارد*

XD عب نداره. لازم هم نیست چیزی بگی :") ممنووونمم! خودت هم خیلی مهربونی :))

آره دقیقا...

پ.ن: در مقابل بقیه نیستااا D:

پ.ن2: چون تو خیلی مهربونی :) و خب بقیه به مهربونی تو نیستن.

بغلللللل*___*

استیکر خوشگلیه. خوشحالم بلاخره تونستی ازش استفاده کنی. :دی

@وایولت

:(( این خیلی مزخرفه که بقیه می خندن. خیلی خیلی.

یادم رفت بگم!

قالب جدید مبارک *-* خیلی خوشگله. مخصوصا بکگراندش. یکم که بهش نگاه می کنم، انگار توش غرق می شم...

*به سمت پرتگاه می روند*

پ.ن: نیستااا D: (بعله که ادامه دارد!)

پ.ن2: :))

+ XD عب نداره منم یه مدت همینطوری هی قالب عوض می کردم. الان دیگه اوکی شدم. نمی دونم چرا ولی هروقت می خوام قالبو عوض کنم، می گم خوشگله دیگههه می خوای چیکار یکی دیگه :) *جلوی کوبیدن سرش به دیوار را می گیرد*

*فرار می کند*

پ.ن: *پرچم سفیدش را آماده نگه می دارد* نیستااا D:

+نه بابااا :)) مال توعم خیلی خوشگله. ایشالا زودتر قالب مورد علاقه ت رو پیدا کنیی! *-* *سرش را محکم می گیرد تا جایی نکوبد*

یه ماه نبودم ، یه سراغی نگیرینا..راحت باشید

متن جالبی بود :/

تو چقدر قشنگ نامه مینویسی @_@

اون قسمت نامه رسان کهکشان یه حس عیجبی توش داشت(استیکر بغض کردن)

سلام آرتمیس :'')

خب اینو اول می خواستم خصوصی به خودت نشون بدم ولی گفتم آخه چرا؟ 

برای همینم عمومی میذارم و امیدوارم لینکش مشکل نداشته باشه =)

اینجا *-*

و خب قالبت عالیه. نتونستم نگم! 

عاشق توصیف توی ستاره هاتم D=

خواهش می کنم دوستان هم خیلی خوششون اومد *-*

(:

گااااد*_*

یاد قلم یوستین گاردر افتادم..

چقدر خوب نوشتییییی:)

چقدر قشنگه!