ولی باز هم هرچقدر تو انواع سرویس دهنده های وبلاگ نویسی, انواع اپلیکیشن ها یا توی تمام دفتر هات بنویسی، یه گروه بزرگ از دوستات داشته باشی، حتی اگه اون قدر بنویسی که دستات از نوشتن کبود بشه, یسری چیز ها هست که هیچ وقت، هیچ جا نمی تونی بنویسیش یا برا کسی تعریف کنی، چون نمی شه. نمیشه. هیچ وقت هم نخواهد شد.
دردها و افکارهایی تو زندگی هر آدمی هستن که مختص خودشن، اگه زندگی هر کس یه اتاق باشه، تو نمی تونی از اتاق خودت وارد اونجا بشی و سعی کنی جاهای مخفی اتاق یکی دیگه رو کشف کنی، چون توش زندگی نکردی. پس الکی تلاش نکن.
