روز پانزدهم :«ویژگی های آخرین برنامه ای که استفاده کردید ، یا آخرین وبسایتی که به آن سر زدید را بنویسید» 

 

من همیشه عاشق نقاشی های کلاسیک با بودم ، دیدن شون حس خوبی بهم میده ، اینکه کسی که سال ها پیش از من زندگی کرده و مرده اما تونسته یه چیزی از خودش تو این دنیا باقی بذاره حس خوبیه ، و اون فراموش نمیشه ، داوینچی ، ونگوگ .؟این آدما فراموش نشدن ، آدمایی که یه چیزی تو دنیا باقی گذاشتن و هیچی به جز نابود شدن دنیا نمی تونه جلوی فراموش شدنشون رو بگیره ، اما حتی اگه فراموش بشن ، تونستن سالها تو ذهن چندین نفر زیست کنن ، برای همین علاقم به نقاشی های کلاسیک ، نصف برنامه های تو گوشیم از همین برنامه هاست و قشنگ ترینشون dailyart که حتی نقاشی های رو میگه که زیاد شناخته شده نیستن و این باعث میشه تو ذهنم بمونه تا فراموش نکنم.

 

پی نوشت : عکس پست هم از یکی ازنقاشی های این برنامه است ، اسمش «کسانی که توانستند رفتند ،کسانی که نتوانستند ، افتادند » عه...دوسش دارم ، یه آوای خاصی داره.

 

۱۹ ۰