من؟ اون آهنگ پلی لیستت که هربار پلی می‌شه ردش می‌کنی اما همچنان نگهش میداری، اون بیسکوئیتی که داری از گرسنگی می‌میری ولی همچنان نمی‌خوریش، اون درسی که با خودت می‌گی "شب امتحان جمعش می‌کنم."، اون دمنوش بدمزه که وقتی مریضی هم دلت نمی‌خواد بخوریش، اون کتابِ کتابخونه‌ت که فقط چند صفحه رو خوندی و گذاشتی کنار، اون لباسی که آخرین بار کلاس هفتم پوشیدی، اون اسکرین شات‌هایی که هیچ وقت سراغشون نمی‌ری، اون لحظه که همه رفتن و فقط تویی که داخل کلاس
موندی، اون معلم که سر کلاساش می‌خوابیدی، اون ورزشی که هیچوقت سراغش نرفتی، اون احساس کلافه شدن و به استیصال رسیدن بعد یه روز خسته کننده.
تو؟ اون آهنگ پلی لیستم که پنجاه و شش بار پلی شده، اون خوراکی‌ای که هرروز می‌خرمش، اون درسی که هزاران بار می‌خونم و کنفرانس میدم و حفظش می‌شم، اون چاییِ نصفه شبِ مامان بعد یه روز خسته کننده، اون کتابی که گوشه‌هاش کنده شده از بس همه جا با خودم بردم، هودی مورد علاقم، پوشه‌ی عکس‌های مورد علاقت از آدما، اون لحظه که داری وسایلت رو جمع می‌کنی و می‌بینی دوستات منتظرت موندن، اون معلمی که هردفعه بغلش می‌کردم، اون ورزشی که حالم رو خوب می‌کرد، اون احساس خوابیدن طولانی بعد گذروندن یه روز خوب.
من؟ یه داستان تموم شده. کسی که می‌تونی به راحتی فراموشش کنی. کسی که فقط یه فصل از زندگیت رو می‌گیره.
و تو؟ :)
