من تو رو درک نمی کنم، من حقِ تو برای داشتن چنین احساساتی رو درک می کنم.
تو هم لطفا سعی کن دفعه بعدی که از عبارت "درکت می کنم" استفاده می کنی، منظور اصلیت "قضاوتت می کنم" نباشه.
من تو رو درک نمی کنم، من حقِ تو برای داشتن چنین احساساتی رو درک می کنم.
تو هم لطفا سعی کن دفعه بعدی که از عبارت "درکت می کنم" استفاده می کنی، منظور اصلیت "قضاوتت می کنم" نباشه.
وقتی روی خودت برچسبی می زنی، باید ری اکشن عمومی که مردم در مقابل اون برچسب دارن رو تحمل کنی. آدمای معمولی هیچ وقت از یه شاعر برجسته توقع ندارن هرروز ساعت هفت تا نه صبح با بچه های مهد کودک بازی کنه، یا هیچ کس فکرشو نمی کنه اون دختر بوکسر درباره مدل های جدید کاشت ناخون چیزی بدونه
و اون موقعست که اونا تبدیل به آدمای "عجیب" می شن
یه چیز دیگه هم عجیبه می دونی؟ همین آدمای به اصطلاح عمومی "عجیب" که هیچ کس بهشون اهمیت نمی ده و جامعه اعتماد به نفسشون رو زیر خط فقر کرده، همون آدما یه موقعی.. عده خیلی کمی از اون وسط تصمیم می گیرن به جامعه خودشونو نشون بدن. و اون موقع از "عجیب" به "نابغه" تبدیل می شن.
و این خیلی عجیبه. نه؟